മുൻകാലങ്ങളിൽ മാതാപിതാക്കളും മുത്തശ്ശിമാരും വിവാഹങ്ങൾ നടത്തുമ്പോൾ വീട്ടിലെ ആൺമക്കളും പെൺമക്കളും തമ്മിലുള്ള പ്രായവ്യത്യാസത്തിന് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നൽകിയിരുന്നു. കാരണം അവരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ ആൺകുട്ടികളും പെൺകുട്ടികളും തമ്മിലുള്ള പ്രായവ്യത്യാസം ലോകത്തിന്റെ വീക്ഷണകോണിൽ ഒരു പ്രധാന കാര്യമായിരുന്നു. ഇന്നും അനുയോജ്യമായ വിവാഹ വേദി തേടുമ്പോൾ പ്രായത്തിനാണ് പ്രഥമ പരിഗണന. സാധാരണയായി കുട്ടിയുടെ പ്രായമനുസരിച്ച് വീട്ടിലെ മുതിർന്നവരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഭാവി ഭാര്യ അഞ്ച് മുതൽ ആറ് വയസ്സ് വരെ ഇളയതായിരിക്കണം. ഇതിന് പിന്നിൽ പ്രത്യേക കാരണമൊന്നുമില്ല എന്നാൽ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്.
പ്രായം കൂടുന്തോറും സ്ത്രീകളുടെ ശരീരത്തിൽ ഹോർമോൺ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിക്കുന്നു. ഇക്കാരണത്താൽ സ്ത്രീകൾക്ക് പുരുഷന്മാരേക്കാൾ പ്രായം ഉണ്ടാകണം. ഭാര്യയ്ക്ക് ഭർത്താവിനേക്കാൾ പ്രായം തോന്നാതിരിക്കാൻ അവളെക്കാൾ അഞ്ച് മുതൽ ആറ് വയസ്സ് വരെ പ്രായമുള്ള ആൺകുട്ടിയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ കുടുംബാംഗങ്ങൾ നിർബന്ധിക്കുന്നു. പെൺകുട്ടികളുടെ ശാരീരിക കഴിവുകൾ ആൺകുട്ടികളേക്കാൾ വേഗത്തിൽ കുറയാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഇതെല്ലാം മനസ്സിൽ വെച്ചാണ് മാതാപിതാക്കൾ മകളുടെ വിവാഹം തീരുമാനിക്കുന്നത്.
ആൺകുട്ടികളേക്കാൾ പെൺകുട്ടികൾ കൂടുതൽ ബുദ്ധിയുള്ളവരാണ് എന്നതാണ് ഇതിന് കാരണമെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു . അതുപോലെ ഒരു ആൺകുട്ടിയും പെൺകുട്ടിയും ഒരേ പ്രായത്തിലുള്ളവരാണെങ്കിൽ ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ അവരുടെ ചിന്തകൾ പൊരുത്തപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടാകാം. ഇതോടെ ഇരുവരും തമ്മിൽ തർക്കം ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്. ആൺകുട്ടിയും പെൺകുട്ടിയും ഒരേ പ്രായത്തിലുള്ളവരാണെങ്കിൽ അവരുടെ ചിന്തകളിൽ വലിയ വ്യത്യാസം ഉണ്ടാകില്ല. അതിനാൽ സമാധാനപരമായ ജീവിതം നയിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് ഇരുവരുടെയും പ്രായത്തിൽ ഒരു വിടവ് ഉണ്ടാകേണ്ടത്.
ഭാര്യക്ക് ഭർത്താവിനേക്കാൾ പ്രായമുണ്ടെങ്കിൽ ലോകത്തിലെ ചെറുതും വലുതുമായ ജോലികളിൽ അയാൾക്ക് ഭാര്യയെ സഹായിക്കാനാകും. നേരെമറിച്ച് രണ്ടുപേരും ഒരേ പ്രായത്തിലുള്ളവരാണെങ്കിൽ അനുഭവപരിചയത്തിന്റെ അഭാവം മൂലം ഇരുവർക്കും ഏറെക്കുറെ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ നേരിടേണ്ടി വന്നേക്കാം. വീടിനകത്തും പുറത്തുമുള്ള ജോലികൾ ശരിയായ രീതിയിൽ ചെയ്യാൻ ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാരുടെ പ്രായത്തിൽ ഒരു വിടവ് ആവശ്യമാണ്. ഇത് ഏത് ജോലിയും വളരെ എളുപ്പത്തിൽ ചെയ്യാനുള്ള സാധ്യത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
